Praktijkvoorbeelden
Carina (28 jaar, verpleegkundige): Wat wil ik nu écht in mijn leven?
Waarom een psycholoog?
Toen ik me bij deze praktijk aanmeldde, had ik last van burnout verschijnselen. Ik kon op dat moment niet meer verder met mijn leven zoals ik dat voor ogen had en had hulp nodig bij het overwinnen van mijn klachten. Ik had geen energie meer, voelde me mat en afgestompt. Maar het ergste was wel dat ik niets meer voelde en nergens meer voor kon gaan. Ik wilde er achter komen wat ik eigenlijk écht wilde en nodig had en hoe ik daar vervolgens beter naar kon luisteren en handelen.
Ik voelde me bij de intake meteen op mijn gemak. Er werd ruim tijd genomen voor mijn verhaal en er was oprechte aandacht voor alles wat ik vertelde. Naar de reeks gesprekken, die daarna volgden, ging ik altijd met plezier naar huis. Soms had ik een duidelijk probleem dat ik wilde bespreken, andere keren kwamen er belangrijke verhalen onverwacht naar boven en leverde dit veel persoonlijke inzichten en een stuk innerlijke groei op. Telkens ging ik opgelucht en met een fijn gevoel naar huis. Dat wil niet zeggen dat ik af en toe behoorlijk verdrietig was, maar ik kreeg het gevoel dat ik juist beter mijn gevoelens kon dragen, als ik ze toeliet. Echt een bijzondere ervaring.
Waar ik mij zo prettig bij voelde, is de persoonlijke benadering, waarbij niet alleen naar de symptomen van mijn klacht werd gekeken, maar ook juist naar het achterliggende verhaal en naar mijn jeugd. Ik heb me altijd goed op mijn gemak en begrepen gevoeld. Ook de praktische voorbeelden, de inlevingsoefeningen, vaak gepaard met een stuk humor, maakten het voor mij laagdrempelig en een fijne ervaring.
Nu ben ik een tijd verder en voel ik mij zo anders dan toe ik mij aanmeldde. Hoe onzeker en verward ik me toen voelde, zoveel zekerder, energieker en opgewekter voel ik mij nu. Daar hebben de gesprekken bij deze praktijk erg veel aan bijgedragen. Door deze gesprekken en de fijne benadering ben ik weer gaan voelen wat ik zelf wil en hoe ik in het leven wil staan. Het gaat nu erg goed met mij.
Joost (24 jaar, leerkracht): minder streng voor mijzelf
Ik was 24 jaar, had net mijn opleiding afgerond en was net gestart met werken, plus een opleiding die ik naast mijn baan volgde. Daarnaast had ik nog een druk sociaal leven om bij te houden, en wilde ik alles graag voor de volle tweehonderd procent doen. Op een onbewaakt moment begon ik mij ontzettend neerslachtig te voelen, maar ik begreep niet waar het vandaan kwam. Het was lastig om te accepteren dat ik er in mijn eentje niet uit zou komen, en om hulp moest vragen. Na enkele gesprekken met mijn psycholoog werd me duidelijk dat ik veel te veel van mezelf vroeg, en de lat een flink stuk omlaag moest leggen om me weer prettiger te gaan voelen. Stapje voor stapje ben ik weer opgeklommen, door de handvatten die ik heb gekregen in de gesprekken. Ik heb in de gesprekken mijn eigen gedachten en overtuigingen blootgelegd en uitgedaagd, waarbij ik erachter kwam hoe ontzettend streng ik voor mezelf was. Dit heeft me ontzettend geholpen om mijn gedrag en gedachtes in positieve zin te veranderen. Ik probeer nu op een meer ontspannen manier om te gaan met alle dingen die ik in het dagelijks leven tegenkom en voel me vele malen beter dan een jaar geleden. Ik luister veel beter naar mijn lichaamssignalen, die me vertellen hoe het werkelijk met mij gaat. Ik loop mezelf niet meer voorbij en ben meer van mezelf gaan houden.
Erik (46 jaar, ambulant begeleider): niet aan de zijlijn staan, maar zelf de regie
Piekeren, faalangst en slapeloosheid, wie kent deze uitingsvormen op de emotionele achtbaan van het menszijn niet? Toch kan het soms lastig zijn om de oorzaak te achterhalen. Bij psychologenpraktijk Rooseboom heb ik inzicht opgedaan in de naam van het beestje dat mij vaak wakker hield in het holst van de nacht. Al tijdens de eerste sessie werd ik aangespoord om mijn hulpvraag duidelijk te stellen. Er werd mij een simpele vraag voorgelegd waar ik vreselijk diep over na moest denken: “Als jij over een tijdje mijn praktijk verlaat, wat wil je dan voor jezelf bereikt hebben”? Door dit eerst helder te krijgen, ontstond er al vrij snel een plan van aanpak waarmee wij aan de slag gingen. De komende paar weken zouden wij gesprekken voeren die erg prettig waren en waar ik onbewust meer van oppikte dan ik zelf in de gaten had. Hierdoor ontstond inzicht in mijn denken en handelen in het dagelijkse leven. Ik ben twee jaar terug verhuisd naar Hengelo en sindsdien is er een hoop modder in mij naar bovengekomen. Dat is in feite het mooie aan jezelf halen uit je vertrouwde en veilige omgeving en terechtkomen in een nieuwe omgeving. Je kunt dan stevig met jezelf, je gewoonten en hoe je op situaties reageert geconfronteerd worden. Bij mij was dat een hoop verzet tegen dat wat is; de zin van het leven, relaties en werk. Kortom, veel existentiële levensvragen kwamen bij mij naar boven. Door de gesprekken werd ik mij sterk bewust van dit verzet. Ik reageerde op het leven alsof het iets was dat mij overkwam. Bij psychologenpraktijk Rooseboom had ze hier een mooie metafoor voor: “Zie het leven als een wedstrijd (spel) dat je speelt. Jij hebt jezelf alleen aan de zijlijn gezet. Je bent wel betrokken bij het spel en je hebt er commentaar op, maar je doet er zelf niet actief aan mee”. En dat was precies de gevoelige plek waar bij mij met de vinger op werd gedrukt. Ik ben er inmiddels achter gekomen dat mijn commentaar op het leven en dingen die gebeuren, juist het piekeren, de faalangst en slapeloosheid veroorzaken. Nu oefen ik mij er zelf in om het spel mee te spelen en ben ik mij er steeds meer bewust van hoe mijn reactie op situaties is. Door dan even afstand te nemen van de muppets (de commentaargever) in mijn hoofd en de zaak even rustig te bekijken, kan ik dichter bij mijn gevoel komen en ben ik meer mezelf. En door me bewust te worden van mijn werkelijke behoeften kan ik iets doen wat echt bij mij past of kies er voor juist niets te doen, maar het los te laten, dat is tenslotte ook iets doen. Daardoor verloopt het leven steeds soepeler.
Rita (53 jaar, eigenares van hotelketen): EMDR, een bevrijding van een loden jas
Ik heb op advies van mijn zoon emdr-behandeling ondergaan omdat mijn leven sterk veranderde doordat mijn man 8 jaar geleden in 9 uur tijd 3 hartinfarcten heeft gehad. Ik was aan het overleven met een man die niet meer de man was met wie ik 26 jaar geleden was getrouwd. Na vele psychologische behandelingen, waar ik onvoldoende baat bij had, ben ik uiteindelijk emdr-behandeling gestart. Dit had ik eerder moeten doen! Wat een verademing is dit geweest. Het is niet eng of angstig, er gebeurt wel iets met je, maar je wordt zo goed begeleid door de psycholoog, zodat het een rustige, fijne gebeurtenis is geworden. Tijdens de eerste sessie zag ik in 45 minuten anderhalf jaar van mijn leven voorbij komen. Het was heel wonderlijk en emotioneel. Na de sessie was het alsof ik een natte loden jas heb uitgetrokken en de gebeurtenissen heb verwerkt. Ik voelde me geweldig, licht en opgelucht. Omdat er meerdere ingrijpende ervaringen waren geweest en er emotioneel diep in zat, waren er wel meerdere sessies nodig, maar nu ben ik klaar en voel me een ander mens. Nou ja, een ander mens, eigenlijk ben ik weer de persoon die ik kwijt was en die mijn kinderen en vrienden kwijt waren. Ik heb op een mooie manier afscheid kunnen nemen van mijn echtgenoot van voor de hartinfarcten en nu hebben we een fijn en rustig leven. Emdr is in twee woorden wonderlijk en geweldig. Bedankt voor de fijne begeleiding.
Ruud (56 jaar, zelfstandig ondernemer): Opgebrand!
Waarom zou ik naar een psycholoog gaan? Ik kan mijzelf toch prima redden? Dat dacht ik jaren lang (en dikwijls nog steeds …) de gedachten kwamen zo vaak terug dat het meer moeite ging kosten om mij ertegen te verzetten dan gewoon eens een gesprek aan te gaan. Dat wat een eerste erkenning van het probleem waar ik al jarenlang tegen vocht. Als kind van gescheiden ouders die er over en weer een potje van gemaakt hadden, was ik in de overtuiging geraakt dat ik het allemaal wel alleen moest kunnen redden in mijn leven. Het leven draaide om vechten, opkomen voor jezelf, landje verdedigen en tegelijkertijd iedereen te vriend willen zijn. 120% verlangen van mijzelf en mijn omgeving, al meer dan 30 jaar lang. En het systeem werkt, want ik ben succesvol in mijn werk en najagen van dromen en heb een handvol hele goede vrienden. Alleen had ik nog geen succesvolle relatie en ik lag wel erg vaak wakker ’s nachts na te denken hoe het allemaal beter kon. Door middel van gesprekken brachten we de situatie in kaart. Ik schrok bij het lezen van het intake-verslag. Mijn verhaal was schokkender dan ik zelf had durven denken en het las als het script van een slechte B-film. Door middel van EMDR brachten we de meest traumatische gebeurtenissen uit mijn jeugd tot behapbare proporties. Die sessies waren een sensatie. Traumatische gebeurtenissen beleefde ik opnieuw, maar, in plaats van er ’s nachts wakker van te liggen, nu bewust en in een veilige omgeving met betrouwbare begeleiding. Het werd mij duidelijk dat wat ik mee had gemaakt niet mijn eigen schuld was. Van hieruit konden we verder bouwen.